Petugo(-cendrado)
Festuca cinerea
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Fétuque cendrée.
Descripcioun :La petugo-cendrado trachis dins li tepiero seco e li roucaio de colo fin qu'i mountagno mejano. Es uno petugo verdalo. Si fueio plegado mai pulèu espesso (0,7 mm) an un sclerenchime peréu espés mai de countùni. La paumo (paniculo) èi courto (< 5 cm).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Festuca
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 1800 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvenço e Ligurìo
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Colo
- Roucas
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Festuca cinerea Vill., 1786
Panicau(-dis-Aup)
Eryngium alpinum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut des Alpes, Chardon bleu des Alpes.
Descripcioun :Lou panicau-dis-Aup es uno planto raro dins noste relarg. Trachis dins li prado de mountagno dessubre 1400 m. Se recounèis à si noumbróusi bratèio bluio (>12). Li fueio de baso soun entiero, aquésti de cambo soun descoupado.
Usanço :Coume fai de poulìdi flour, se cultivo dins li jardin. Li jóuini fueio soun manjadisso e li flour estoumatico. Pamens lou fau pas acampa qu'èi prouteji, marca sus la listo roujo, categourìo NT, quàsi menaça.
Port : Erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 2,5 à 4,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1400 à 2300 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Prado
- Prado à rousèu
Estànci : Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Eryngium alpinum L., 1753